o*o*o*o*o*o*o*o

 تو که می آیی نوشته هایم را میخوانی
وبی هیچ نشانی میروی  
صبر کن
ی نگا به من کن ببینم هنوز لبخند بر روی لبانت هست
و زیر لب میگویی که همون دیوونه ای
بهت حسودیم میشه آخه تو می آیی
 نوشته های کسی که دوستش داری را  میخوانی 
اما من 
او برای من هیج جا نمینویسد تا بخوانم
او تمام دوس داشتنش را در قلبش حفظ میکند
وغم نداشتنش را تنهایی به دوش میکشد
میخندم هنگام نوشتن،خصوصادلنوشته هایم 
با تمام وجود حس کن لبخند مرا
بخند تا ببینم لبخندت را دلم برای لبخندهای از ته دلت تنگ شده
 
 
خب دیگه بسه انقد نخند لوس میشی 

خب چیکار کنم الان یهو حس نوشتنم تموم شد

*vakh_vakh* *hir_hir*

o*o*o*o*o*o*o*o

خیلی سعی کردم حداقل این دفعه پست حسی ولی بازم نتونستم
*vakh_vakh* *goz_khand*

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بسم رب الشهداء و‌الصدیقین
سلام بر حسین و یارانش و سلام بر محسن عزیزم
میم، مثل حسین
چهل و دو روز پیش راهیِ سفرت کردم،سفری پر از خطر، اما پر از عشق
سفری که بازگشت از آن یا برگشتن بود یا ماندن
سفری که برگشتنش زندگی بود و ماندنش هم زندگی
اولی زندگی در دنیا و‌ دومی زندگی هم در دنیا و هم در آخرت،هر چه بود عشق بود و عشق

خودم هم ساکت را بستم و وسایلت را جمع کردم
از زیر قرآن ردت کردم
آخرین نگاهت هنوز پیش چشمانم هست
ای کاش بیشتر نگاهت کرده بودم، هم چشمانت را، هم قد و‌بالایت را، هم سرت را

راستش را بخواهی فکر نمی‌کردم این قدر پر سر و صدا شود رفتنت. نه فقط رفتنت، حتی آمدنت

عزیز دلم؛ دروغ چرا؟ خیلی دلم برایت تنگ شده است
میدانم که تو هم همین حس و حال را داشته ای
شب قبل از عملیات زنگ زدی و‌گفتی

دلتنگتان شده‌ام

آمدم بی تابی کنم....اما باز کربلا نگذاشت
آخرین دیدار رباب و همسرش

آمدم بی قراری کنم...اما، به یاد روضه حضرت رباب افتادم
روضه رباب خداحافظی اش فرق می کند
وداع آخرش فرق میکند
خودت هم قبول داری، اصلا رباب جنس غمش فرق می کند
رباب سر، همسرش را بریده دید. بالای نیزه دید
به دنبالش هم رفت. نمی دانم من هم سر، همسرم را می بینم یا نه؟! اما ، می‌دانم به اسارت نمی روم

همسر خوبم؛ اگر عشق به تو نبود آرامش من هم نبود
قبل از رفتنت به من گفتی
«صبور باش، بی تابی نکن، محکم باش، قوی باش، شیر زن باش»
من هم گوش کردم.عشق به تو مرا به این اطاعت رساند

محسن جان؛ سفیر امام حسین
خبر داری روز عرفه نزدیک است.نمی دانم امسال دعای عرفه را بیاد حاج احمد کاظمی بخوانم یا بیاد تو
چقدر زرنگ بودی و من تازه فهمیدم.عرفه، مسلم، حاج احمد، تو و شهادت
یک رازی پشت پرده هست که شما را بهم گره زده

می‌گفتی یک شهید را انتخاب کنید، باهم رفیق باشید و تا آخر هم با هم بمانید

گفتی زندگی ات را مدیون حاج احمد هستی
گفتی من سر این سفره نشسته ام و‌رزق شهادتم را هم از این سفره بر میدارم
تو حاج احمد را انتخاب کردی و حاج احمد هم تو را
مثل خودش هم رفتی؛ با عزت و سربلندی

همسر عزیز و پدر مهربان، این روزها حضورت را بیشتر از قبل احساس میکنم
به این باور رسیده ام که شهدا زنده اند
خودت که شاهد بودی
بعضی مواقع علی آقا، پسرمان گریه می کرد، خیلی بی تابی می کرد
خسته که می شدم با تو حرف می‌زدم و می گفتم
«محسنم، علی را چه کار کنم؟ خودت بیا»
تو می آمدی، چون علی آرام آرام می‌شد

می‌دانم که همیشه هم قرار است پیشمان باشی
اصلا خودمانی تر بگویم، زندگی جدیدی را شروع کرده ایم
مثل همه زندگی ها سختی هایی دارد، مشکلاتی دارد
اما، مهم این است که من فقط تو را دارم
این زندگی هم تفاوت هایی دارد، چون زندگی مان با بقیه فرق می کند، مثل همان روزها پیوند این زندگی آسمانی است

اما می‌دانم که باز برایم قرآن میخوانی، آن هم با ترجمه
کتاب خواندن هایمان ادامه دارد
گلستان شهدا هم که می‌رویم
مداحی هم برایم می کنی

یادت هست چقدر این شعر را دوست داشتی
منم باید برم...آره، برم سرم بره....آن قدر گفتی و‌خواندی و گریه کردی و به سینه زدی که آخر هم رفتی
هم خودت و هم سرت

راستی برایت نگفته ام، علی دیگر مثل قبل نیست

آرام تر شده ؛ انگار فهمیده که بابایش قرار است بیاید و هر روز باید سنگ مزار پدرش را ببوسد تا خود صورتت را
همین هم برایش کافی است

شب ها برایش قصه می گویم

یکی بود ، یکی نبود.پدری بود به نام محسن و ....با خودم قرار گذاشته ام هر شب یک داستان از تو برایش بگویم
موضوع های زیادی دارم
مثل، داستان روزهای گذشت و فداکاری ات در اردوهای جهادی
داستان عروس و دامادهایی که زندگی شان با عکس تو شروع شد
داستان فرزندی بنام امیر حسین که مادرش نامش را تغییر داد و شد محسن
داستان مشکلاتی که به واسطه متوسل شدن به تو حل شد
داستان مرد بودنت، نه ببخشید شیر مرد بودنت

قصه ها را برایش می گویم تا بزرگ شود، مرد شود، جهادگر شود، ولایتی شود، پاسدار شود، شهید شود و مثل تو شود

محسن دوست داشتنی ام؛ چه انقلابی به پا کرده ای؟
ببین.دنیا را زیر و رو کرده ای
دل ها را تکان داده ای
نه فقط در دنیای مجازی بیا و ببین برایت چکار کردند
برای آمدنت هم سنگ تمام می‌گذارند
رهبرمان هم گفتند
«محسن حججی، حجت بر همگان شد»

همسر مهربانم؛ بگذار از سکوت این شب ها هم برایت بگویم

با خودم فکر می کردم که اصلا مگر محسن من چند سال داشته؟ محسن جان، مرد من؛ جوان دهه هفتادی امروز علم اسلام افتاده است به دست تو، به نام تو

چگونه زندگی کرده ای، که خدا عاشقت شد. خدا که عاشقت شد تو را انتخاب کرد.وقتی خدا تو را خرید، اهل بیت هم به بازار آمدند
دوستت داشتند که تو هم عاشق آنها شده ای. عاشق که نه، اصلا تو مثل خودشان شده ای
دلنوشته هایت را خوانده ام. دوست دارم مثل حضرت علی اکبر در جوانی فدای اسلام بشوم...که شدی
می‌خواهم گوشه ای از مصائب حضرت زهرا (س) را بفهمم ....که فهمیدی

درد بازو  و پهلو را احساس کنم....که حس کردی
شهادت بی درد هم نمی‌خواهم. دوست دارم مثل ارباب بی کفن بی سر بشوم
بی کفن شدی، بی سر هم شدی

سر دادی و سردار شدی

مردانگی را در چشمانت دیدم وقتی که در دست آن ملعون وحشی اسیر بودی و پهلویت زخمی بود
ولی، تو ایستاده بودی
اصلا مگر می شود؟
اما نه، تعجب هم ندارد
از مادرت حضرت زهرا (س)به ارث برده ای
مظلومیت را هم از پدرت امیرالمومنین علیه السلام

با شنیدن نام تو، عاشورا برای من تکرار میشود
تکرار که نه، تجسم هم میشود.غریب گیر آوردنت

خنجر...پهلو...زخم...اسارت...تشنگی...‌رجز خوانی...خیمه...آتش... دود...سر جدا... بدن بی سر....روضه ام‌تکه تکه شده
هر کلمه ای خودش زیارت ناحیه مقدسه است
یک نفر بگوید مگر امروز، روز  عاشوراست

اما همسرم، نگران نباش. ما را به مجلس و‌ بزم شراب یزید نبردند
در حرم امام رضا علیه السلام برایت مجلس آبرومندانه ای گرفتند
همه این اتفاقات هم از همانجا شروع شد
حرم امام رضا علیه السلام ؛شب قدر. تقدیرات تو آنجا رقم خورد و چقدر هم زیبا

هنوز ادامه اش مانده
با آمدنت داری دلبری می‌کنی برای امام‌زمانت

محسن جان؛مرد من
در این مدت که نبودی ولی بودی اتفاقات زیادی افتاد
چقدر برایت حرف دارم
ناگفته هایی به اندازه تمام سالهای با هم بودنمان

تو هم بیا و‌برایم بگو
از لحظه لحظه شیرینی های این سفر

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
نامه همسر شهید محسن حججی

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

نامه های عاشقانه | قسمت اول | شهید عباس دوران ◄

نامه های عاشقانه | قسمت دوم | محمدرضا ملک خواه ◄

نامه های عاشقانه | قسمت سوم | علی‌رضا اشرف گنجویی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت چهارم | روح اللَّه خمینی ◄

oOoOoOoOoOoO

‌
اينكه قهوه ام رو تلخ می خورم
يعنی هيچ دليلی واسه خوشحالی الكی ندارم! واقعيت زندگی چيزی نيست كه بشه با قند و شكر شيرينش كرد
وقتی كسی به زندگی آدم پا می ذاره، تنها مياد، اما وقت رفتن
تو رو هم با خودش می بره
امروز يه نفر رو ديدم كه بُرده بودنش
اينو از قهوه ی تلخی كه سفارش داد فهميدم

oOoOoOoOoOoO

پویا جمشیدی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بعد از چندبار شماره اش را گرفتن بالاخره بجای "مشترک مورد نظر در حال حاضر در دسترس نمی باشد" بوق های مقطع محیط درون گوشم را پر کرد

دقیقا نمی دانم روی کدام بوق بود که تلفن را برداشت و با صدایی غرق در کلافگی گفت: جان،با صدای بلند حرف بزن،مسجدم اینجا خیلی شلوغه
صدایم را صاف کردم و گفتم:یه سوال داشتم که میخواستم از تو بپرسم

گفت:بپرس ببینم چیه سوالت

انگشت اشاره ام را روی چارچوب چوبی آشپزخانه کشیدم و خاک روی انگشتم را فوت کردم و گفتم: دعا بودن سخته؟

سوالم را که شنید گفت: یه لحظه صبر کن و بعد چندبار معذرت خواهی کرد تا به مکان خلوت تری برود ، و بعد از وقفه ای طولانی گفت: دوباره بگو
سوالم را تکرار کردم

بر خلاف آنچه انتظار داشتم انگار آنقدر هم سوالم برایش عجیب نبود

گفت:فکر کنم منظورت اینه که دعای کسی بودن سخته؟اگه منظورت اینه که باید بگم هم آره هم نه،همه چیز پای دوست داشتنه

پرسیدم:یعنی میدونی دعا باید جلو تقدیر و سرنوشت بمونه؟ نذاره که همه چیز رو به هم بریزن؟

دیگر هم منتظر نماندم که حرفی بزند،یک بند ادامه دادم: امشب که نماز خوندم یهو دلم گرفت،بغل دستیم یه آقایی بود زد رد شونم گفت حرفتو بگو امشب خیلی شب مهمیه،تقدیرو عوض میکنه

زنگ زدم بگم

دعامی،آرزومی ولی تا الان نشد بگم بهت،دعات کنم برآورده میشی؟

oOoOoOoOoOoO

مخاطب كه تو باشى
مگر جز عاشقانه هاىِ پر از دلتنگى
متن ديگرى هم مى شود نوشت؟
اصلاً براى از " تو "نوشتن
پاك كردن و خط زدنِ هيچ واژه اى لازم نيست
بس كه ساده و صريحی دلبر جان
و اصلاً تو همان جانى كه بر دل نشستی
oOoOoOoOoOoO
علی قاضی نظام

تلویزیون یه وسیله ای بود که از دوره ی شاه وارد خونه های ایرانیها شده بود
اما اون زمان یه کالای تجملی بود که خیلیا نداشتن
ممکن بود توی یه محله
یک خونواده ی متمول فقط تلویزیون داشته باشه
اون تلویزیون ها هم سیاه و سفید و لامپی بودن
یعنی بجای ترانزیستور داخلشون از لامپ خلأ استفاده شده بود
اکثرا هم کمد دار بودن و بعد از ده دقیقه روشن شدن،تصویرشون شفاف میشد
علتش هم این بود اون لامپهای داخلش اول باید گرم میشدن تا تصویر نشون میداد



^^^^^*^^^^^

تو دهه ی شصت شرکت پارس شروع کرد به مونتاژ تلویزیونهای چهارده اینچ سیاه و سفید که فقط هم باند
VHF
رو داشتن

اون وقتا تازه شبکه ی دو تاسیس شده بود و با سریال ژاپنی سالهای دور از خانه و یا همون اوشین کار خودشو شروع کرده بود
این تلویزیونها به نسبت بهتر از اون مدلهای لامپی قدیمی بود
و کم کم باعث شد این جعبه ی جادویی بین ایرانیها همه گیر بشه



^^^^^*^^^^^

یه جور تلویزیون دیگه هم بود رنگی بود
یعنی بجا تصاویر سیاه و سفید..اونا رو رنگی نشون میداد
حالا بگذریم که بعضی از فیلمهای اون زمان از شبکه سیاه و سفید پخش میشدن

این مدلهای رنگی هم از دو صورت خارج نبودن

اول
افرادی بودن که دستشون به دهنشون میرسید و بقولی مایه دار بودن
اینها اکثرا تلویزیونهای پارس 24 اینچ داشتن
یعنی اوج عشق و حال تماشای تلویزیون
با صفحه ی بزرگ و رنگی
***


***

^^^^^*^^^^^

دوم
جماعتی که سفر حج رفته بودن و اصطلاحا حاجی بودن
این عده از کشور عربستان یه تلویزیون رنگی میخریدن و بعنوان سوغات میاوردن ایران
اکثر این تلویزیونها هم مارک سونی بودن

یعنی اگه تو خونه ای میرفتی و یه تلویزیون رنگی سونی که گاها ریموت کنترل هم داشتن
اونجا میدیدی
باید احتمال صددرصد میدادی که طرف حاجی باشه و اینم سوغات حج ش بوده

***


***

^^^^^*^^^^^

اما با همه ی این داستانها اکثرا با همون تلویزیونهای سیاه و سفید پارس یا بیجینگ چینی سر میکردیم و این جناب تلویزیون یه اجر و قرب عجیبی هم برا خودش داشت
اوایل دهه ی هفتاد یه تَلق هایی هم مد شده بود که رنگی بودن
این تلق ها مث عکسهای رادیولوژی بودن با این تفاوت که بصورت راه راه چندین رنگ داشتن
حالا ملت همیشه در صحنه اینا رو روی لامپ تصویر تلویزیونهای سیاه و سفید میچسبوندن تا مثلا تصاویر رنگی بشه
رنگی هم میشد..البته بصورت ثابت..یعنی یه قسمت تصویر همیشه سبز یا قهوه ای یا زرد بود

^^^^^*^^^^^

اوایل دهه ی هفتاد این مدل تلویزیونها کم کم نسلشون منقرض شد و جاشونو به تلویزیونهای سری جدید دادن
چون شبکه ی سه هم وارد میدون شده بود و چون رو باند
UHF
برنامه پخش میکرد.اون مدل قدیمیها این اپشن رو نداشتن
البته بغیر اونایی که سوغات حج بودن

^^^^^*^^^^^

یه چیزی هم که همیشه همراه تلویزیونها بود
آنتن تلویزیون بود که روی پشت بام نصب میشد
***


***


***

برا تلویزیون رنگی و سیاه و سفید هم فرق داشت
تازه یه مکافات هم بود تنظیم کردن انتن و روی یک جهت ثابت نگه داشتن اون انتن لعنتی

هیچی دیگه
فقط میشه گفت
یادشون بخیر

*@@*******@@*

دهه شصتیا ◄ 

o*o*o*o*o*o*o*o

بعد از تو دختری عکس سلفی میگیرد
اما هر ژستی که میگیرد یا هرچقدر که بیشتر تلاش میکند بزرگ تر بخندد
باز هم مشخص است تنهایی دست انداخته دور گردنش


ولش نمیکند تا آخر خفه اش کند

o*o*o*o*o*o*o*o
بیتا حسینی

►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

بیا و باور کن
سخت ترین کار دنیا همین
دوست داشتن است
بیا جانم
روزهای رفته را مرور کن
دلت برای گذشته ضعف میرود
کار دنیا را ببین
انتظار شیرین ترین
عاشقانه است
برای غروری که هیچ وقت
کنار نمی گذاریش
مرد بودن کار دشواری ست؟
دوست داشتن دشوار تر
اما جانم به قربانت
زن باشی ،دور باشی
مغرور باشی
دلتنگتر از همیشه! باشی
این سختترین معادلهِ جهان است

►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

پریناز ارشد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


دارم تمام تلاشم را ميكنم
مثل ماهي اما ميگريزد از دستم، سُر ميخورد و مي رود
آخرين تصوير روشني كه از تو در ذهن دارم
آخرين باري كه ديدمت، كه مدام در ذهنم بازسازي اش ميكنم
دارد مي رود از دستم، مي پرد از ذهنم
مثل شيشه ي عطري كه مي افتد روي زمين و محو ميشود
عطرش ميماند فقط
عطرت مانده فقط

بيا برگرد بي انصاف
بگذار باز هم
بتوانم مجسمَ ت كنم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
فا علوی